دکتر احمد محمدی استاد دانشگاه|پتروشیمی|حقوقدان|نفت| وکیل
باندهای فرودگاهی در دنیا، با یک عدد دو رقمی در دو سر باند مشخص و نام‌گذاری می‌شوند که این عدد نشانگر زاویه‌ی باند و میزان انحراف آن از شمال مغناطیسی است. این اعداد جهت نزدیک شدن به باند فرود را نسبت به قطب شمال مغناطیسی زمین نشان می‌دهد و به خلبان، زاویه‌ی (جهت) قطب‌نما را برای فرود هواپیما اطلاع می‌دهد. برای نمونه اگر جهت‌گیری مغناطیسی باند فرود نسبت به قطب مغناطیسی زاویه‌ی ۱۸۳ درجه‌ای داشته باشد، باند فرود را با عدد ۱۸ مشخص می‌کنند. با افزودن صفر به این عدد، ۱۸۰ به دست می‌آید که نشان می‌دهد تمام هواپیماهایی که قصد فرود در این باند را دارند، باید مسیرشان در جهت ۱۸۰ درجه‌ی جنوبی باشد.
با توجه به این‌که شماره‌گذاری باندها به ازای هر ۱۰ درجه، یکی زیاد می‌شود، باند فرود همیشه بین ۰۱ تا ۳۶ شماره‌گذاری می‌شود. برای نمونه دو سر باند فرودگاه مهرآباد تهران را با اعداد ۲۹ و ۱۱ نام‌گذاری کرده‌اند که به معنای این است که زاویه‌ی یک سر آن ۲۹۰ درجه و سر دیگر باند ۱۱۰ درجه است.
